چرا نباید سنگبنای کسبوکار خود را در شبکههای مجازی بنا کنید؟
نوشته پیش روی شما دیدگاه شخصی من درباره نحوه استفاده از فضای مجازی برای رشد کسبوکار است. من مشاور کسبوکار نیستم و توصیه میکنم هر مطلبی که توی اینترنت (و اینجا) میخونید رو با منطق پرسشگرایانه خودتون بسنجید و اگه براتون مفید بود اندک چیزی ازش یاد بگیرید.
در این چند پاراگراف در نظر دارم درباره تمام افرادی که از شبکههای مجازی برای کسبوکار، ساخت هویت تجاری و بدست آوردن پول استفاده میکنند صحبت کنم و درباره افرادی که به صورت تفریحی از این فضا استفاده میکنند نظر و دیدگاهی ندارم.
پیشگفتار
بسیار جای امیدواری و خوشحالی داره که در شرایط حاضر روز به روز به تعداد کسبوکارهای دیجیتال و آنلاین کشورمون ایران افزوده میشه و من به عنوان شخصی که قسمت زیادی از زندگیام رو در اینترنت زندگی میکنم از این موضوع خشنود هستم.
مشکل
از نگاه من، شبکههای مجازی به صورت کلی برای ساخت ارتباط میان افراد ساخته شده است و ابزار لازم برای ساخت هویت یک کسبوکار را ندارند. یک کارآفرین سالها تلاش میکند تا یک صفحه پرمخاطب ایجاد کند، میلیونها تومن هزینه میکند تا شخصی با عنوان ادمین (و دیگران) برایش محتوایی بسازه که امیدوار هست در فید، اکسپلور یا هرجای دیگری به دست مخاطبی برسه و در آخر براش پولسازی کنه.
اشتباه نکنید. این هیچ بد نیست؛ خیلی هم عالی و بینظیره.
دیدگاه من از اونجایی متفاوت میشه که همیشه از خودم پرسیدم اگر روزی فضایی مثل اینستاگرام تصمیم به بستن صفحه من بگیره، یا به صورت اتفاقی از صحنه اینترنت محو بشه، من چه چیزی خواهم داشت؟ نتیجه تلاش من چه چیزی خواهد بود و من برای چه کسی اینقدر تلاش بیوقفه کردهام؟
مثل این است که سالها برای ساخت یک عمارت شیشهای تلاش کنید و کودکی از روی ناآگاهی یا شیطنت، سنگی به سمت عمارت شما پرتاب کند؛ یا رانندهای مست با ماشین به سازه شما برخورد کند.
ممکن است بگید این اتفاق نخواهد افتاد و اگر هم بیوفتد، ما کولهباری از تجربه بدست آوردیم که ارزشش از هر چیز دیگری بیشتر است.
من هم موافقم؛ اما باور دارم عمر کوتاه انسان کفاف این همه شکست و از نو ایستادن را ندارد؛ عقیده دارم باید هوشمندانه قدم برداریم و سالهای طلایی عمر را سخت کار کنیم تا ریسک شکست را به حداقل برسانیم و زمانی که درخت تلاش ما به محصول نشست با آسودگی خاطر از میوهاش استفاده کنیم.
راهکار
از دیدگاه من قدم درست برای ساخت یک کسبوکار موفق داشتن یک وبسایت قبل از داشتن شبکههای مجازیست؛ چرا؟
هویتی که از داشتن یک وبسایت بدست میآورید دقیقا همان چیزی هست که در شبکههای مجازی ساخته نمیشه؛ در اینجا شما برای ادمین، ادیتور، دیزاینر و... هزینه نمیکنی اما به جاش بودجهت رو صرف ساخت یک وبسایت میکنی که در مسیر ساختنش دهها تکنولوژی جدید، دهها مهارت جدید و صدها مفهوم ارزشمند تازه یاد میگیری.
ممکنه بپرسی:
- آیا از رشد در فضای مجازی سریعتره؟
- آیا زودتر به پول میرسم؟
- آیا قراره دنگ و فنگ کمتری داشته باشه؟
پاسخ به تمام این پرسشها یک "نه" خیلی بزرگ هست؛ پس چرا باید چنین تصمیمی گرفت؟
دلیل
ورود به دنیای کسبوکار یکی از سنگینترین تصمیمهایی هست که یک شخص در زندگیش میگیره؛ شاید مثل اولین سیگاری که کشیده میشه و هیچوقت فراموش نمیشه، ورود به دنیای کسبوکار یکی از اون مواردی هست که با تجربه کردنش هیچوقت به دنیای قبل اون برنمیگردید.
باور دارم چیزی که باعث میشه یک کسبوکار از نقطه شروع به موفقیت نسبی برسه اصالتی هست که نسبت به دیگر کسبوکارها داره و این اصالت نیاز به هویتسازی دقیق داره؛ چیزی که فعالیت در شبکههای مجازی برای یک کارآفرین فراهم نمیکنند و کارآفرین مجبور به ساخت محتواهایی با جنس گوناگون میشه تا نبود این کمبود رو جبران کنه.
در این حالت داشتن یک وبسایت به کارآفرین کمک میکنه تا بر اساس برنامهای که برای کسبوکارش داره رفتار کنه و در بین کسبوکارهای مشابه یک ساختار یکتا برای کسبوکارش ایجاد کنه.
دیدگاه من به صورت شفافتر این هست که من مخالف بازارسازی در فضای مجازی نیستم؛ من مخالف این هستم که شما شالوده کسبوکارتون رو در فضای مجازی بسازید و به وبسایت اهمیت ندی. به دیدگاه من شما در مرحله اول باید وبسایت و هویت مستقل خود رو بسازید و در ادامه از فضای مجازی موجود کمک بگیرید و مخاطب رو به وبسایت بکشونید؛ اینطوری هویت دیجیتال شما اعتبار خواهد گرفت.
شاید تمام این نوشته رو بشه در پاراگراف بالا خلاصه کرد.
چکیده
شرط لازم و کافی برای رشد در دنیای کسبوکار، داشتن یک صفحه اینستاگرام پرمخاطب یا یک کانال تلگرام شلوغ نیست.
شرط لازم و کافی برای رشد در دنیای کسبوکار داشتن اصالت، خلاقیت و تفاوتِ سازندهست که از نگاه من فقط با تمرکز روی ساخت یک وبسایت، برنامهریزی برای ساخت/جذب بازار و کمک از فضای مجازی برای فروش بیشتر ممکن میباشد.
تنها در این صورت شما میتوانید کسبوکاری با پایه قوی، مستقل و جدا از هر سیستمی ایجاد کنید که با تغییراتی که در شبکههای مجازی رخ میده به آسیب نبینه و با سرعت خودش رشد کنه.